POLITYKA 2o

Gość

to, co się dzieje w stosunkach irańsko-amerykańskich zaczyna mi się coraz bardziej nie podobać. takie machanie pałeczką przed nosem konkurenta. amerykanie prawie całą swoją armię ściągnęli tam, aczkolwiek biorąc pod uwagę, że usa już i tak jest dość znacząco zaangażowana i w iraku i w afganistanie, a społeczeństwo amerykańskie i senat coraz bardziej krzywo patrzą i na rosnące wydatki z tym związane i na samą obecność tam amerykańskich żołnierzy ..... hmmmm

Gość

Gość

Naturalnie...
O wiele bardziej bezpieczny swiat to ten bez U.S. imperializmu trzymajacego za ryja dzikich - swiat pod egida sflaczalej ONZ, w ktorym kazdy kraj sprawiedliwie jest obdzielony swoja bombka (jakim szmatoglowym nawiedzonym ja sprzeda tez prywatna sprawa). Slowem: doskonala rownowaga sil, doskonala perspektywa dla pokoju swiatowego.

Gość

Gość

Jessica Alba In Anal Action Movie!
[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Stany Zjednoczone są imperium, są supermocarstwem czy to się podoba Ekorowi czy nie. Wojna z Iranem to nie będzie wojna o zdobycie pozycji mocarstwowej tylko o jej utrzymanie. Dodam jeszcze, że oczywistym jest fakt iż w interesie narodowym i państwowym Polaków jest utrzymanie status quo więc stać powinniśmy po stronie Amerykanów.

Ekorowe dywagacje na temat natury imperializmu oderwane są jakiejkolwiek rzeczywistości. Fakty sa natomiast takie, że w dowolnym punkcie dziejów ludzkości - państwa zawsze ze sobą konkurowały, zawsze też w wyniku tej konkurencji wyłaniał się lider, który dominował na arenie międzynarodowej. Pewien naukowiec (zdaje się że Klejjen) ujął to nawet w ramy pseudodarwinizmu dowodząc, że państwa podobnie jak organizmy biologiczne posiadają swoje fazy rozwoju - imperium jest faza dojrzałą do której państwo dochodzi poprzez agresywną konkurencję z innymi. Także niemożliwą do realizacji jest wizja świata wielobiegunowego - taki układ byłby niestabilny. Możliwy jest albo "pax romana" albo nieustająca wojna o schedę po "imperium romanum". Logicznie rzecz biorąc stanem porządanym przez każdego normalnego człowieka będzie "pax romana". Wszelkie okresy podobne do "zimnej wojny" należy traktować jako interregnum.

Gość

Gość

Gość

W wyniku konkurencji wyłaniany jest lider, który monopolizuje na jakis okres scenę polityczną. Okres tzw.konkurencji między państwami aspirującymi do miana supermocarstwa to okres niespokojny, burzliwy, czas wojny. Okres w którym po walce na "ringu" zostaje jeden zwycięzca to czas "pax romana", czas rozwoju i prosperity co prawda nikt wtedy raczej nie próbuje konkurować z liderem ale sam brak takiej konkurencji nie świadczy o jakiejkolwiek dengeneracji takiego układu. Jako Polacy nie mamy żadnego interesu w podważaniu dominującej pozycji USA na świecie wręcz przeciwnie "pax americana" jest szansą na cywilizacyjny rozwój i wzrost naszej własnej potęgi. Oczywiście wzmiankowany Klejjen opisywał i ostatnią fazę rozwoju państwa czyli jego upadek - imperium pozbawione "zewnętrznego stresora" topi się we własnym tłuszczu i umiera. Czeka to niechybnie i Stany Zjednoczone ale jak na razie obiektywnie rzecz biorąc wszystkie atuty są po stronie Amerykanów. Stany Zjednoczone (na całe szczęście) nie przypominają jeszcze skurwiałej Europy rozdrapywanej przez barbarię.

Gość

Bujany pisze;
Twoje lekliwe gdybania o swiecie jednobiegunowym - przez co jakoby sklonnym do popadania w polityczna degrngolade, wyrodnienie systemu... to zwykle brednie. Zjawisko wyrodnienia (ale tez samonaprawy, doskonalenia) jest immanentna czescia procesu rozwojowego.

Tak istnieją w przyrodzie procesy samoregulujace , gdy sięgniemy do do procesu ewolucji znajdziemy tam potwierdzenie. Ale...
1. Koszty jakie "środowisko " ponosi w wyniku takiej samoregulacji są wysokie.
2.Czas w jakim to się dokonywało lezy poza granicami wyobraźni.
3. Nie znam wystarczajacych dowodów z historii nowozytnej aby taki mechanizm zafunkcjonował w praktyce.
4.Wchodząc w dywagacje natury filozoficznej można powiedzić ze życie jest ciągła walką, pewne wnioski z tego można wyciągnąć.
5. Nie wierzę że oto pod łaskawym i czujnym okiem Wielkiego Brata ( nie waznym kto nim będzie) będziemy żyć długo i szczęśliwie. A wręcz uważam że mogą wrócić zasady stadnego zycia znane z początków ewolucji, przydział ról i miejsca w szyku.

Gość

Czyli rozumiem, że Ekor wolisz świat o którego kształcie ma przesądzać stan permamentnej konkurencji między państwami. Z jakiejś przyczyny (której odgadnąć nie mogę) stan permamentnej zimnej lub gorącej wojny wydaje Ci się bardziej korzystny od stanu pokoju choćby wymuszonego bezapelacyjną dominacją jednego z konkurentów. Dodam jeszcze, że preferowany przez Ciebie układ czyni z Polski jedynie przedmiot w rozgrywkach między tymi "biegunami" układu wielobiegunowego, bo na bycie podmiotem nas jeszcze nie stać.

Gość

Sziman napisal:

Gość

Gość

Smutna to prawda ale urawniłowka sziman to czas przeszły. Bedą duzi i będą mali.Gdzie będzie nasze miejsce to w duzym stopniu będzie zależeć od nas . Widzę że kleimy się do Amerykanów, nie chcę tego oceniać . Uważam że w układzie dwubiegunowym nie powinno być stałego zaszeregowania państw na stałe do jednego obozu. Ta nowa formuła winna mieć przede wszystkim na celu zapewnienie pokoju poprzez wzajemne samoograniczenia się w dazeniach do uzyskania przewagi militarnej . Konkurencja i dwubiegunowość to wcale nie oznacza zimnej wojny. Jest to bowiem wzajemne pilnowanie ładu w swiecie. Ładu które państwa zakreśliły , nie tylko te duże. Dzis nalezy określić nowa formułę współpracy. Stare formuły, organizacje nie są juz przystające do dzisiejszych wyzwań .Wielobiegunowy układ rozmydla odpowiedzialność.
Mamy przykład z ostatnich chwil , przykład Iranu. Przypomina mi to dawny czas okupacji ambasady amerykańskiej. Scenariusze dziś mogą być rózne. Gdyby amerykanie ruszyli zbrojnie to potyczkę mogą i wygrają , ale bitwy nie. Ale to już odrębny temat

Gość

Bujany.
Nie wydaje mi się możliwym wieczne imperium. Nawet jeśli pax americana miałby polegać na podboju całego świata i eliminacji zagrożeń zewnętrznych, to pozostałby czynnik wewnętrzny - społeczność pozbawiona celu, sprowadziłaby swoje istnienie tylko do egzystencji. W efekcie to hipotetyczne imperium globalne zgniłoby od środka, upadłoby pod ciężarem własnej dekadencji. Upadek jest tak jakby wpisany w genom imperium jest nieuchronny można jedynie odwlekać go w czasie i mieś nadzieję, że jeśli chodzi o USA to nie będzie problem nasz ani naszych dzieci.

Historycznie rzecz biorąc taki Rzym nie upadł pod ciosami barbarzyńców - oni weszli już do "upadłego Rzymu".