POLITYKA 2o

Gość

i tak nikt z was nie zmieni faktu,że PW to około 200 tys ofiar (głównie po stronie cywilnej), zniszczone kompletnie miasto w środku Europy. że powstanie de facto umocniło władzę komunistyczna w Polsce,ze dzięki powstaniu Bierut mógł nawoływać do tego, by cały naród odbudował swa stolice. że władza komunistyczna po wojnie miała przetrzebioną potencjalna opozycje.
tak więc BL mozesz wypisywac teksty, które miałyby odebrac chamom i zydom prawo do wypowiadania się o PW, chociaz z drugiej strony z jakiej racji? dwojka poległych z mojej rodziny to powstancy, tak więc radze uwazac, bo może się okazac,że te chamy lub zydy tez maja cos do powiedzenia (per analogiam w słynnym sporze Pietrzak Urban stałes się Urbanem). tak więc wbij sobie do glowy,że mozna mieć zdanie odmienne niz Twoje jednocześnie szanujac tych, którzy zaufali swoim dowódcom i przyjeli,ze jest sens ataku na gniazda ckm z dwoma pistoletami na 10 osób.
swiętowanie 1 sierpnia... wystarczy pocztytac dokładnie relacje powstanców, amożna usłyszec, czy wyczytac,ze sens 1 sierpnia zobaczono 2 paxdziernika. to jest taki sam element historii, jak ten,ze powstanie w getcie to nie tylko ŻOB (mimo,ze podręczniki komunistyczne tak nauczały). tak więc wiecej wiedzy mniej propagandy (jak w przypadku genezy wybuchu powstania w getcie, na którą można odpowiedzieć "sadzisz innych względem siebie")

Gość

Rumcajsie, jeszcze raz, bo widze nie zrozumiales...

gdyby powstancy w getcie mieli takie uzbrojenie jakie było 1 sierpnia 1944, to garstka ŻOBu Warszawe by wyzwoliła

Masz prawo wypowiadac sie o PW jak kazdy, ale o czym my akurat tutaj mamy rozmawiac? Wg. mnie jestes po prostu smieszny, a na domiar w tym swoim blazenstwie ublizasz polskim Powstancom Warszawy 1944. Twoja sprawa, ze pewnych rzeczy nie lapiesz. Wlasciwie nie tylko Ty im ublizasz, mimo waszych niezmiennych deklaracji o "OGROMNYM SZACUNKU". Jak mozna szanowac zmanipulowane mieso armatnie? Tutaj z kolei ja nie lapie.
Ale zostawmy to nareszcie.

Gość

mój drogi BL- pierwszy odesłaleś mnioe do powstania w getcie. moje słowa, aczkolwiek być koże nieprzemyślane, były wynikiem Twej prowokacji.

Gość

Jeszcze trochę czasu do pierwszych dni października i temat odłożymy do następnego roku.Czy kolejna rocznica coś nowego wniosła do oceny powstania , do pogłębionych wniosków, do myslenia nad przyszłością? Obawiam się że nic.
Oprócz naturalnego w takim przypadku przypomnienia sobie o żyjących jeszcze powstańcach.....nic ponadto.Taka to już u Nas kolej rzeczy.

Ekor

Dziś kolejna rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. Tradycyjne obrzędy, dużo słów, "nadętej pompy". Tylko czy jako społeczeństwo jesteśmy mądrzejsi niż wczoraj?
Osobiście mam wątpliwości. Nie mam wątpliwości że poległym i żyjącym należny się pamięć i szacunek. Ale narodowi , społeczeństwu należy się coś więcej.

Ekor

Temat Powstania Warszawskiego jakoś nie porusza "warszawiaków". Bujany .... śpisz?
A może słuszny jest głos aby już więcej nie odprawiać"gorzkich żali" a skupić się na bardziej kameralnej formie wspomnień czy też hołdu poległym i uznaniu żyjącym?

egoista99

Tym bardziej ze służy to tylko celom partyjnym i nic nie ma juz ani z powstaniem ani z honorowaniem tych co polegli ani tych co zostali żywi..
Rośnie nowe pokolenie "powstańców "....

Ekor

Kolejna rocznica Powstania Warszawskiego. Odnoszę wrażenie że "ciężar gatunkowy" tego wydarzenia przenosi się z kategorii wydarzenia narodowego do "cepa którym politycy nawzajem siebie okładają". Historia w tak traumatycznym wydaniu miast być nauką dla pokoleń Polaków staje się narzędziem walki politycznej zwalczających się partii.
Ale ta ewolucja będzie ciekawym przyczynkiem do szerszej oceny historycznej "naszych czasów". Panowie ..nie ma dymu bez ognia.

sziman

Kiedyś sobie obiecałem że w temacie Powstania się już na tym forum nie odezwę ale...

Po pierwsze nie tyle o Powstaniu ale raczej o całej tej kulturowej otoczce - otóż od czasu kiedyśmy zaczynali tę dyskusję (już nie wiem 7 - 8 lat temu) Powstanie stało się faktycznie świętem narodowym - może nielicencjonowanym ale jednak na pewno w sensie osobistym przez 99% przeżywanym bardziej niż licencjonowany 1 maj.

Po drugie Powstanie stało się symbolem zresztą jednym z wielu oporu czy też opozycji przeciw tej kurewskiej władzy z którą na dziś mamy do czynienia. Władzy która jak ognia odżegnuje się od jakiejkolwiek narodowej symboliki i dzięki temu każdą bez wyjątku symbolikę narodową (epatowanie flagą, godłem, hymnem czy martyrologią) odbiera jako osobistą obrazę. I tę że symbolikę całym hurtem opyliła opozycji - to nie przypadek, że 11 listopada gromadzi pod biało-czerwoną 200 000 ludzi, a 2 maja czyli tusko-komorowskie święto gromadzi ok.2000 spędzonych urzędasów z rodzinami pod jakąś biało-różową flagą i czekoladowym k urwa orłem.

I mając na uwadze powyższe powiem - Wygraliśmy!

sziman

[link widoczny dla zalogowanych]

Ekor

Zastanawiam się nad przyczyną tego że ważne rocznice dzielą Polaków a nie łączą, ma to szczególne odniesienie do faktów z okresu XX w. Wszystko co tyczy wydarzeń po 1914 r mniej lub bardziej jest przedmiotem walki politycznej. Rozumiem ścieranie się poglądów politycznych, ale chwyty często "po niżej pasa"... tego zrozumieć nie mogę. Przyczyn tego stanu rzeczy zapewne jest wiele. Jedną MOIM zdaniem jest to że nowa władza, po 1989 r "miała podaną na talerzu, papkę do przegryzienia". Była nią lewica , był PRL i wszystko co się z tym wiązało. Aby zaistnieć politycznie , być w politycznym obiegu wystarczyło na każdym kroku dokopać lewicy , najlepiej "komuchom". Do tego usłużni historycy dopisali i napisali historię na nowo. Nie oznacza to że nie widzę konieczności spojrzenia na naszą historię w szerszym kontekście.
Nowa historia, nowe widzenie faktów historycznych nie wymagało od polityków zbytniego wysiłku intelektualnego. Póki można było bić i polować na komuchy, wszyscy szli razem. Kiedy zasób celów do ataku został wyczerpany , lub stracił na aktywności, powstała "pustaka". Bez wroga nasi politycy nie potrafią funkcjonować, zabrali się więc za walkę między sobą. Najlepiej do tego służą "kamienie milowe" naszej historii. Gdyby te najważniejsze fakty historyczne były przedmiotem rzetelnej nauki o naszej przeszłości wtedy nie można byłoby tak żonglować nastrojami grup społecznych. To samo tyczy istoty Powstania Warszawskiego, wiedza dawkowana jest dosyć skąpo. Gra się na uczuciach, odhumanizowuje się ten dramat, mówi się o powstańcach , dziś starcach , a wówczas młodych , niemal dzieciach na barykadach. Nie mówi się o mieszkańcach Warszawy, nie wszyscy przecież walczyli , ale wszyscy chcieli przeżyć . Cywilnych mieszkańców Warszawy zginęło przeszło 200 000 osób. Czy wszyscy warszawiacy byli tak bardzo zadowoleni z powstania , zwłaszcza gdy widzieli i odczuwali boleśnie jego skutki. Białoszewski coś na ten temat w swoich wspomnieniach pisze.
Czy powstanie warszawskie to była nadzieja i szansa na wyzwolenie Polski, bo i tak bardzo często powstanie jest widziane przez taki pryzmat. Oczywiście że nie , była to lokalna akcja zbrojna. W wymiarze narodowym było usuwanie skutków zniszczenia Warszawy. Z zażenowaniem słucham jak pseudo dziennikarze podsuwając żyjącym jeszcze powstańcom mikrofon pytają czy gdyby jeszcze raz to czy zdecydowaliby się na powtórkę z historii. Oczywiście staruszkowie odpowiadają że oczywiście , jeszcze raz chwyciliby za broń. Czysta paranoja. Tym powstańcom się nie dziwię , bo cóż mają powiedzieć do mikrofonu , czy kamery. To jest pokolenie które nauczone jest pewnej lojalności w ekspresji swoich ocen. W cztery oczy często mówią inaczej. Pomijanie tych czy innych aspektów powstania czyni naszą wiedzę o powstaniu ułomną , te niedopowiedzenia , ta poprawność polityczna nie służy dobrze na przyszłość.

sziman

Jak powiedziałem nie będę dyskutować o Powstaniu tym bardziej z Tobą. Tutaj rozmawiamy o czymś innym - o pamięci narodowej o uświęceniu czegoś czego być może wam (mówię tutaj o pewnej formacji pokoleniowej) dobry Pan Bóg nie dał zaznać. To dla tego piszę o Powstaniu jako kamieniu węgielnym nowoczesnego polskiego patriotyzmu i (tak tak nie bójmy się tego słowa) nacjonalizmu.

Ekor