POLITYKA 2o

Ekor

Cytat wstępu do ciekawego opracowania na temat kulis powstania warszawskiego .Moim zdaniem opracowanie daje prawdziwy opis tej narodowej traumy.A wspomniany cytat jest PRAWDĄ w pigułce

"
Ciągle pozostaje niezwykle trudnym dotarcie do świadomości społecznej, że
Powstanie Warszawskie posiada dwa aspekty. Z jednej strony niebywałego
bohaterstwa Powstańców i poświecenia ludności cywilnej - z drugiej strony
kompromitującego braku wyobraźni politycznej, nieodpowiedzialności i
ignorancji zawodowej pomysłodawców Powstania - bo nie można ich nazywać
dowódcami. Prawda jest taka, że żołnierze AK zaufali przywódcom Powstania, że
poprowadzą ich do zwycięstwa, czyli pokonania garnizonu niemieckiego w
Warszawie - a ci poprowadzili ich do z góry ZAPLANOWANEJ KLĘSKI. Okulicki na
naradzie Komendy Głównej AK w lipcu 1944 mówił: "Musimy się zdobyć na czyn,
który wstrząśnie sumieniem świata. W Warszawie mury się będą walić i krew
poleje się strumieniami, aż opinia światowa zmusi rządy 3 mocarstw do zmiany
decyzji z Teheranu" Tak wiec dowódcy AK zdawali sobie sprawę, że Powstanie
militarnie nie ma szans na powodzenie, jest w założeniu skazane na klęskę i miało
być tylko rozpaczliwym krzykiem protestu przeciw zniewalaniu Polski przez
Sowiety.
Wydanie rozkazu do walki tysiącom ludzi bez zapewnienia im broni i
GWARANCJI pomocy z zewnątrz oraz bez liczenia się z represjami wobec ludności
miasta - to nie było szaleństwo, to była po prostu zbrodnia. Bo Bór-Komorowski
wydając tej wagi rozkaz, zmierzający do ZBIOROWEGO SAMOBÓJSTWA, nie miał
Kulisy podejmowania decyzji o wywołaniu Powstaniu
na to przyzwolenia społecznego ani mandatu władz zwierzchnich z Londynu, które
były między sobą skłócone i podejmowały sprzeczne decyzje.
Uprawianie kultu przywódców Powstania zaczęło się już w dniu kapitulacji.
Awans Komorowskiego "za wybitne zasługi" na Naczelnego Wodza Polskich Sił
Zbrojnych, a Chruściela na generała, to była grubymi nićmi szyta próba zatarcia
wrażenia kompromitującej katastrofy. Tak Rząd Emigracyjny i generalskie
towarzystwo wzajemnej adoracji próbowało ratować twarz.
Pytanie - czy na "dzwonie Montera" w Muzeum PW można umieścić napis,
że właśnie dzięki temu, że dowódca Powstania wydał zbrodniczy rozkaz
zdobywania bunkrów kilofami i siekierami, ta lista nazwisk poległych, wykuta na
murze jest tak długa? Obowiązująca dziś polityczna poprawność mówi, że nie
można. Więc nurzamy się nadal w zakłamaniu, stawiając na piedestały fałszywych
bohaterów. "

Źródło;KULISY KATASTROFY
POWSTANIA WARSZAWSKIEGO
1944
Wybrane publikacje i dokumenty
Niniejsze wydanie książkowe jest dostępne w Internecie w formacie PDF pod
adresem: [link widoczny dla zalogowanych]
Link do tego materiału podał Baltazr w swoim poście.

Baltazar

Nie jestem pewien czy moralnym jest poklepywanie dziś starych dziadeczków po plecach i głaskanie ich po siwych włosach by im nie było przykro, a jednocześnie robienie perskiego oka do sceptyków, na znak zgody z ich poglądami.
„Niech już im tam (weteranom) miło będzie” - przynajmniej w Dniu Pamięci Narodowej o zrywie Warszawy zdają się sugerować wszyscy "politycznie poprawni" obywatele RP.
Czy jednak to że owi weterani są już w mocno podeszłym wieku, może upoważniać do nie mówienia im prawdy i traktowania jak dzieci?
Czy to aby czasem nie jest prawdziwa obłuda?
Czy na pewno ci niegdysiejsi bohaterowie odważnie idący 67 lat temu na barykady takiego traktowania sobie dziś życzą i na takowe zasługują?
Może więc warto nieco odpuścić z patosu i w końcu poważnie się zastanowić, czy uzasadnione i historycznie udokumentowane rozważania nad bezsensownym wysyłaniem najgorętszych polskich patriotów na śmierć, naprawdę deprecjonują ich bezprzykładny, nadludzki heroizm?
- Bo moim zdaniem nie, a nawet wręcz przeciwnie - właśnie go podkreślają i gloryfikują.
- No bo chyba nikt przy zdrowych zmysłach nie uważa, że o gloryfikację ZSRR i nieludzkiej polityki Stalina wobec wszystkich jęczących pod jego butem – prawda???