POLITYKA 2o

Gość

Jutro Sylwester, chyba najweselszy dzień w roku gdyby ... nie ten "drugi dzień". Ale na zabawę zawsze powinno sie znaleźć trochę czasu. A ja mam dla tych, którzy się bawić nie będą a z kolei moga sie nieco nudzić opowiastkę związaną z Sylwestrem. Jest to pisane gwarą ale może kogoś to nieco zainteresuje. No to proszę poczytać - z dużą cierpliwości ...

Kaj sie zasik zapodzioli moje fuzekle? Pieronie, we tyj chałpie to richtik nic niy poradza nojńść.
– Elza, tyś kajsiś niy skukała tych mojich nowych zokow? Jo je sam we antryju łostawioł i terozki jejich niy poradza ujzdrzić.
– A dejżysz mi pokoj giździe, boch je terozki pod brałzom. Niy wylejza i niy byda ci rychtować twojigo łoblecynio.
Lakszuły tyż jakech je łońskigo roka wrajzioł do putnie to, do dzisioj som niy łopucowane, do terozka tak łostali, dotrwali.
– Elza, a kaj mosz gutalin? Bo musza przeca te szczewiki wysnożyć, gynał wyglancować.
Skoranie boskie ze tom balangom, tyż ci sie ubzdało. Przeca mogli my jak normalne ludzie zicnońć sie na zofie, szluknońć po maluśkim, cosik wciepnońć na ruszt i tyż by nom ta niydziela śleciała. A łona nic ino pado:
– Ojgyn, ruchtuj sie, bo kożdo sobota we tym karnawale niy bydymy styrceć we chałupie, ino targomy na tańcowanie do „Bryki” lebo do inkszego „Szopyna”. Boczysz jak gryfnie boło ło dwanostyj we Zilwestra na chorzowskim Rynku kaj nasz „na wieki, wiekow, amyn-Prezidynt ciepnoł ci do Chorzowiokow ryjda i snochwioł, jak to terozki gryfnie i fajniście bydzie we mieście. A jo przeca niy jes jesce telko staro cobych durch we chałpie siedziala, pra?
Coch mioł pedzieć? Przeca niy powia, iże na Ołma to łona niy je jesce podano chocia ji nikiej i mie już rojmatika i hercklekoty tyż niy dowajom pokoj. Co inkszego, kiejby mie przipytała jako modno, gryfno dziołcha. Nale, co prowda, to prowda. Rołz do roka to i bali swoja staro trza przeluftować, bo możno i tak trefić, jak Bercik łod Majzlinyj. Łońskigo roku, tak jakosik kole Trzech Kroli cylnołech Bercika jak wyciepowoł hasie do aszynkibli na placu, gryfniech go pozdrowioł, powinszowoł mu na Nowy Rok i pytom go sie:
– Bercik, rzyknij mi ino jak ci ślecioł Zilwester?
Bercik poszkroboł sie przodij po gowie, pomedikowoł i jakisik markotny pado:
– Wiysz Ojgyn, iże niy wiym, jesce mi kamraty niy łozprawiali!!!
No, toż tyż bez srogich mecyji, kcioł niy kcioł zaczonech sie do tyj balangi rychtować.
– Elza, a ze mojigo ancuga kulki na mole żeś już powyciongała, i przeluftowałaś go ździebko?
– A co ty giździe niy woniołeś go już przed Zilwestrym?
Wonioł cy niy spytać sie przeca moga, pra?
No, entlich! Wylazła już ze tyj badywanny. Ida deczko tyn pychol łodropać i parfinym popyrskać.
Terozki jesce hymda, binder ... a możno fliga? A niy, łońskigo roku to mie pieronym rzła pod karkiym, lepszij bydzie binder, bo zawdy go idzie ściepnońć.
– Halo!... Taksi? Ja? No to jes jo, Ojgyn ze Pniokow. Bydom frelko tacy dobrzi i jak zawdy podciepnom mi sam jako taksa ... ino srogo, bo jadymy na balanga na Wolka a moja staro sie festelnie szumne szaty łoblykła i do bele jakigo autoka sie niy bydzie poradziyła wkarycyć. Co, byda musioł doczkać pora minut? Sto pieronow, przeca jo sie we tym ancugu sam na isto uwarza, a i mojij staryj cołko fresa sie zapoci. Musza doczkać? Toż doczkom.
– No Elza jeżeś już fertik? Bo zarozki autok przijedzie i karycymy sie na ta balanga. Tyż mie diosek pokusioł łoblyc te lakszuły. Gryfne co prowda som nale na ta moja rać ździebko za knap. Jesce mi sie plynckiyrze zrobiom nikiej łońskigo roku.
Taksa przijechała i my rołz-dwa znoleźli sie U „Bryki”.
– Witomy panie Ojgyn, witomy. Wy zasik u nos, pra?
Co zasik u nos, co? Zawar by tyn pychol i niy fandzoloł tela. Jesce moja Elza bydzie mi haja robić, iże sam ciyngiym łajża.
– Stolik jak zawdy, tyn som, we ćmoku?– Kaj ciymno tam przijymno, haa, haa, haa...
A cobyś puk, giździe diosecki, zawrzesz ta fresa, abo niy? Cołki wieczor mi jesce Elza bydzie myndzić skuli tego.
– Może być, moge łostać. I dejcie sam zarozki co do picio, bo mom brand po tym dziesiejszym łobiedzie jak sto dioskow.
– Ty łochyntolu diosecki! Nic ino zarozki ło gorzole myślisz. Siednymy sie nojprzodzij, prziwitomy z przocielami, kuknymi jak sie te dwie stare murchle dzisioj wysztiglowali... jeeee ... Agnys we peruce abo to jeji szkoty tak sztyrcom? Nale, ci sie je krasiate zmachlowała, choby jako modo dziołcha.
– Witej Agnys, nale ty dzisioj szykownie wyglodosz, chobyś miała ino ... te sześćdziysiont lot.
– Cicho być Elza, przeca łona miała dziepiyro Abrahama – padom mojij staryj do ucha po cichuśku.
– Przeca wiym, nale niy bydzie mi sie sam asić ku tymu ze szatami, kiere ji ze Efu Erna przisłała bo na nia byli za knap.
– No, toż po maluśkim jak stare Poloki – padom do kamratow. I jesce rołz na drugo szłapa, coby my przi tańcowaniu na pychol niy furgli, niy gruchli ło zol.
No, i tak jakosik poleku prziszli my dran do szampana. Jo tam za bardzo go niy ciyrpia, bo mi sie po niym chepie, nale co mus, to mus.
Jak Ponboczek przikozoł, piyrszy koncek żech ze Elzom przetańcowoł. Inoch mioł dioseckigo pecha, bo razinku zagrali waloszka a mie moje szłapy przi tym ci sie festelnie metlajom.
Jezderkusie! Łobejrzisie Ojgyn, jako gryfno dziołcha tam przi szynkwasie styrcy. Możno poprobuja i zatańcuje sie śniom. Jeronie! A ta giyra w tym szlicu! Ludzie! I dychanie tyż ci mo ... połno piontka. Nie zmarznie łona?, bo ji przeca aże pympek widać. No, co mode, to niy moja Elza abo – niy dej Ponboczku – jeji kamratki.
Ida, bo jesce ftosik bydzie gibciejszy.
– Moga napytać, znacy prosić, paniczko gryfno. Tak bych sie kcioł ze wami potańcować. A suchejcie ino jak gryfnie grajom.
Dej pozor mamlasie! To je moj szczewik i niy deptej mie bo cie praskna bez pysk!
– Niy, niy, jo niy do wos paniczko, ino do tego łochyntola, co sie tak na parkiycie roztopiyrzo choby ino łon sam tańcowoł.
– A wy tyż panie Ojgyn to richtik szykownie poradzicie tańcować, richtik mi sie swami dobrze tańcuje.
– No, to tyż som lata praktyki. No i ze szykownom dziołchom to ryż zarozki je inakszij (nikiej ze swojom babom). Wom tyż Ponboczek doł wszyjsko tak jak przinoleżi. I dychać mocie cym, i szłapy na isto szykowne, no, i ... aże sie tropia cy mom pedzieć? ... i siedzieć tyż mocie na cym. Niy, niy, to niy je naskwol, to je na richtik. Szykowno z wos kobiyta, niy idzie pedzieć. A jak jesce tak łobłopia to aże mi mrowce przed ślypioma lotajom. – i spominajom mode lata, jezderkusie!!!
– Niy, niy, to niy do wos, tak sie ino rod do sia mronca kiej trzimia tako gryfno i wizgyrno dziołcha.
– To możno by my sie tak po jednym szlukli? A ... zarozki niyskorzij zasik potańcujymy ... niy, niy, moja staro tyż sie dobrze bawi, a eźli niy, to jeji strata... niy, niy ... to boł ino wic, wiedzom łoni? Nale, gryfnie pinkolom, pra? Same take nasze szlagry, jo to mom richtik rod tako muzyka.
....
....
– Te! Ojgyn. Spamiyntej sie. Wstowej, dugo tak bydziesz gnioł we tym prykolu po łobiedzie? Bo już pizło szejść, sam mosz bonkawa i pile, kiereś mioł wećkać już we połednie; jo mom ło wszyjskim boczyć. Ty to byś ino nynoł, i nynoł. Śnik jakiś miołeś, abo co, boś tak szłapami wiyrzgoł i gracami wywijoł a jakech szła do izby, to mi sie zdowało, iżeś śpiywoł:
„Cołko sala, śpiywo snami
tańcujonc walca, waloszka porami ...”
– Ustoń wyrceć, aże ustoń! Ty tam zawdy jakiesik gupoty poradzisz wynokwiać!
I nikiej we kożdo sobota: bonkawa, pile, konsek kołocza ze makiym abo kyjzom...
a balanga... a balanga ... to bydzie kiej somsiod Bercik przikolybie sie nad ranym ze szynku do dom.