POLITYKA 2o

Gość

Czy kazdy czlowiek zasluguje na szacunek, jak uwazacie?

Gość

Gość

Nie, ale w każdym można znaleźć pozytywne cechy.

Gość

Zdecydowanie NIE na szacunek trzeba zapracować samemu

Gość

Jak można pisać "zdecydowanie Nie" i , że na TaK (szacunek) trzeba samemu zapracować? Po prostu nie mogę pojąć.

Jeżeli się kogoś zdecydowanie zalicza na "NIE", to co mu pomoże że będzie się starał w naszych oczach zapracować na "TAK"?

RELACJA JEST PRZEMIENNA.
W jego (w ich) oczach jesteśmy też klasyfikowani.
Więc nie mamy szans na "zapracowanie"!

Wniosek: postępuj zawsze właściwie! I nie klasyfikuj. Bo u drugiego nie zasłużysz lub zniszczysz swoje "TAK".

Gość

Co do mnie - w teorii tak, w praktyce są ludzie, których nie jestem w stanie po prostu szanować. Ale najłatwiej jest szanować kogoś, kto szanuje sam siebie. Jeśli wiemy Kim naprawdę jesteśmy będziemy pełni szacunku do samego siebie.

Gość

Gość

Gość

Dlaczego wzbogacasz moją wypowiedź o słowo "nowe"? Przeciwnie, przyglądamy się sobie - wstecz. To nie oznacza, że nie popełnimy nowych błędów, nawet tych samych,ale to już inna sprawa. Praca nad sobą, to zwycięstwa i porażki. Kto sądzi inaczej jest.. zbytnio zadufany w sobie. I, doprawdy, nie rozumiem, dlaczego z tego wynika, że cel uświęca środki..

Jeżeli pracujemy nad sobą, możemy - chociaż nie musimy - stać się lepsi.
Ale to nie oznacza, że staniemy się idealni. I nasz wysiłek, widoczne zmiany na lepsze, jest widoczny. Możemy nawet zyskać szacunek innych, czemu nie.

Gość

Bo kiedy się i jak poprawiamy?
Możemy zawsze, w każdej chwili, czyli nie od czasu do czasu, a to co zmieniamy i zmieniamy na lepsze u siebie, czasami ma się do poprzedniego tak dokładnie, jak pięść do oka.
Nie możemy zawsze wiedzieć, że zmiana jest dobra, może nam się wydawać.
Możemy również uprościć sobie sprawę, wykluczyć zawiłość dociekań.
Z reguły robimy wszystko za pomocą prób i pomyłek. Jeżeli nie znamy wypaczeń, niedokładność wzorów, postępowania, zastosowanego wzoru, to dopiero na własnych błedach dochodzimy do ... czyżby koniecznie do nie najlepszych, ale lepszych rozwiązań?
Możemy za pomocą błędow i pomyłek dochodzić do istoty, jak powinno być, ale też (warunki brzegowe)(, bo nie ma nieskończoności), czyli uproscić sobie sytuację życiową nie po właściwych kierunkach. A to wydaje mi się jako

I tak będąc na forum, nie wiem jak zareagować na reakcję faceta, który używa argumentu "ty jesteś głupi". Dzieciny główny argument. Albo ten facet jest u szczytu dociekań, ma mniemanie swojego idealizmu, praktyczności i tak jest, będzie póki w ryj nie dostanie, albo sobie dziecinnie sprawę upraszcza niestosownie nawet do swoich potrzeb. Nawet nie wiem co z nim zrobić jeżeli nie ukarać! I to jak?

Gość

Kiedyś dziwiłam się, że ktoś nie rozumie tego, co ja uważam za korzystne, właściwe.. Dzisiaj jest dla mnie wręcz oczywistym, że ludzie mają swoje oceny tego, co dobre i słuszne.
Natomiast od zawsze zwracamy uwagę na naszym Forum, że wszelkie emocje, które chcemy z siebie wyrzucić, powinny dotyczyć problemów politycznych, i nie powinniśmy przenosić ich na siebie nawzajem.
Karać.. nie widzę tego problemu w zakresie kary. Nie mamy uprawnień ani moralnej podstawy do karania siebie nawzajem. Natomiast, jesteśmy społecznością, która przychodzi tu w określonym celu - dyskusji politycznej, czy też po prostu kontaktu z innymi ludźmi. I temu służy system uwag i ostrzeżeń, a w ekstremalnych sytuacjach - relegowania z Forum. Aby zwrócić uwagę tym, którzy swoim poziomem emocji, agresji zaczynają szkodzić dyskusji i innym użytkownikom.
Żadna kara nie pomoże, jeżeli ktoś nie czuje, że czyni źle. Lub jeżeli uważa, że ma prawo nie liczenia się z uczuciami innych osób.

kalinamich

kiedy szanuje siebie i innych