POLITYKA 2o

Gość

czy Wy tez macie czasami takie mysli w przyplywie bezradnosci?
chwilami przerastaja mnie obowiazki zycia powszechnego, ciagly brak czasu, brak snu i tysiace spraw czekajacych w kolejce do zrealizowania, brak wszelakich form odpoczynku i inne trauamtyczne wydarzenia sklaniaja mnie ku temu, ze dochodze do wniosku, ze nasze zycie jest nic nie warte. ciagla pogon za pieniadzem, wyksztalceniem, lepszym statutem zycia i w imie czego?
przeciez w 70% brakuje nam czasu na realizacje tego do czego tak upierdliwie dazymy.
wlasnie wyremontowalam sobie swoje gniazdko i doszlam do wniosku, ze mnie calymi dniami nie ma w domu, a jak wracam to wbijam wzrok w notebooka, szybki prysznic (nie uzywajac rewelacyjnego panelu do hydromasazu, bo brakuje czasu), krotka 3 godzinna drzemka i znowu robi sie rano i znowu w pospiechu szykowanie do pracy, zbieranie notatek porozwalanych po calym pokoju, marne sniadanie w samochodzie i zaczynamy kociol dnia i tak wlasciwie codziennie.
normalnie swiat zwariowal. i jakby tego bylo malo w przerwie na obiad, czytajac wiadomosci na onecie dostaje kur...cy widzac jak te cholerne kaczory kompromituja nas Kraj.
chyba do mojego hobby jakim jest polityka wroce dopiero jak sie zmieni wladza. chyba jestem zbyt slaba jednostka, zeby normalnie na to wszystko patrzec, za duzo zdrowia mnie to kosztuje.

albo zle dobieram zyciowe cele i moja hierarchia waznosci jest odwrocona, albo faktycznie zyjemy w podlym swiecie nastawieni na ciagly maraton.
moi rodzice zupelnie innaczej spedzili swoja mlodosc, korzystali z zycia pelna para, a teraz 90% moich znajomych grzebiacych podobnie jak ja w prawie, wpada w depresje spowodowanie bezsilnoscia i zmeczeniem. czy naprawde w obecnych czasach, zeby do czegos dojsc trzeba sie wyrzec prywatnosci?

Gość

Witaj Młoda...
Zaczne od końca Twojego postu...nie trzeba się wyrzekac prywatności, trzeba jej bronic i dbac. W naszych czasach jest o to moze nieco trudniej, niz kiedyś, chociazby z powodu potężnego rozwoju środków przekazu...a moze i z powodu zmian w obyczajowosci. Kiedys prywatnośc miała inne granice, chyba była bardziej szanowana, dzis sprzedajemy własne zycie - ale to od nas zalezy ile chcemy ujawnic.
Jesteś zmeczona, zagoniona, sfrustrowana? bo tak się zyje dzis, ale naprawde mozna inaczej. Moze tylko ten etap Twojego życia jest taki cięzki.
Szukasz motywacji i zastanawiasz sie po co tak harujesz?
Rozejrzyj się dookoła siebie, popatrz jak żyja inni...i ciesz się z mozliwosci jakie masz, łap swoja szansę, walcz. Nic nie jest nam dane ot tak, na wszystko pracujemy kazdym swoim dniem....zobaczysz, ze Twój wysiłek nie pójdzie na marne.
A w takie dni, kiedy ogarnia cie przemozna chęc rzucenia wszystkiego w diabły...spróbuj dac sobie odrobine luzu - nie wiem co lubisz, co pozwala Ci sie wyciszyc, odpreżyc....moze właśnie napisz? Albo idź na spacer, albo spotkaj sie z przyjaciółka, albo zamknij sie w łazience i wreszcie wykorzystaj swój super-panel?
Trzymam za Ciebie kciuki - i przede wszystkim -daj sobie szanse na zwykłe zmeczenie i czasem odpocznij. Powodzenia!!! Ok!

Gość

Nie marudź -każdy tak ma -chcesz coś osiągnąć to inaczej się nie da .Tak jest pod wszystkimi szerokosciami geograficznymi ,analizowałem problem.Przyjdzie czas że się do tego przyzwyczaisz i nie bedziesz umiała inaczej.

Pozdrawiam :)

Gość

Niestety

Gość

Ale żeśmy Ją pocieszyli Panesz Ya winkles

Młoda dasz radę ,jesteś twarda Ok!

.
Weź czsami magnez idź poszaleć do "Cabaretu" czy gdzie indziej i myśl że to co Cię nie zabije ,wzmocni Cię .

Pozdrawiam Łodzinko

Gość

Ale co napisać pocieszającego? Ahronie?

Może to, że czyś biedny czy bogaty, to i tak należy się cieszyć z życia. Brać co się da i dawać co się ma, czyli siebie. Niepowodzenia trzeba połykać, a dążenie do dobrobytu, który gdzieś tam istnieje, tylko nie ma jak lub naprawdę trzeba się wszystkiego wyrzec czy ma sens? Jeżeli trochę niższy pułap wystarczy i jest mniej uciążliwy. A i tak szczęscia i nieszczęścia się zdarzają z jednakuśkim prawdopodobieństwem.
No bo sporo polaków nie myśli wyjeżdżać za granicę, a wolą piwko czy schłodzone napoje u siebie.
Pierwszym i ostatnim celem jest ułożyć sobie życie, znaleźć sobie środowisko, w którym czuje się najlepiej. Na nic zdarzą się luksusy i urabianie się po pachy, jeżeli ciągle jest to nie to, do czego się dążyło.
Optymizm i wesołe podejście do życia. Równowaga psychiczna. To najważniejsze. A reszta - szczęscie! Mr. Green

Gość

Gość

xcezarionx, zgadzam sie z Toba i mnie tez takie czasy sie marza.

wlasciwie to nie chcialam marudzic tylko podzielic sie z Wami moja refleksja o podlym zyciu, wiem, ze duzo osob to przechodzi.
a twarda wcale nie jestem i Ci forumowicze, ktorzy mieli okazje mnie poznac, dobrze o tym wiedza, to juz chyba przemeczenie.

Ahron, wczoraj poszalalam w kaliskiej, a do cabaretu chyba sie w sobote wybiore, no chyba, ze znowu mnie zawala sterta spraw do rozpatrzenia.

a i jeszcze zyczylabym sobie sloneczka, zalana Łódź wcale mi sie nie podoba.

pozdrawiam

Gość

Nigdy tak nie myślę, Młoda....
A i Ty też nie. Płacisz cenę, z góry ustaloną, a człowiek zawsze usiłuje wymigać się od zapłaty. Nie ma co marzyć, że mogłoby być inaczej, bo zawsze wybrałabyś tą samą drogę.
Bo jest zgodna z Twoim charakterem, bo chcesz wypracować sobie lepszą, bezpieczną przyszłość. Bo jest wybór, i Ty wybrałaś.
Ale starczy chwila przyjemności, odpoczynku, i siły, radość życia powracają.
Każdemu potrzeba nieco podparcia, kiedy mu ciężko - cieszymy się, że zwróciłaś się właśnie do Nas...
Już niedługo, Młoda, już z górki...
Tyle tylko, że skończą się jedne obowiązki, wynajdziesz sobie inne! Ya winkles

Nie zapominaj tylko, że czas upływa... Nie odkładaj wszystkiego na później!

Pozdrawiam, Jaga Yar good

Gość

Gość

Znowu bedzie politycznie niepoprawnie, ale i tak powiem co o tym wszystkim sadze.

Otoz cale te "smuteczki" i wieksze nieszczescia biora sie stad, ze panny zamiast rodzic, wychowywac dzieci, sprzatac dom i zagrode: naraz hurtem studiuja. Przeciez to jasne, ze taki styl zycia i wszystko co sie na okolo tego wiaze jest wbrew naturze, ktora dla mlodej kobiety calkiem inny plan miala. Potem "naraz" placz, melancholia, polowa zenskiej populacji na prozacu jedzie. Tak prawda.

Ostatnio przegladalem w Scientific American taka tabelke ukazujaca ciekawe zjawisko przewagi liczebnej kobiet nad mezczyznami wsrod studentow wyzszych uczelni UE i USA. Polska na tym "odreagowaniu" czasow systemu patriarchalnego dorobila sie odsetka 52. Taka
Hiszpania 58, Porugalia 63, Norwegia - 68.
Daje do myslenia?
Jak dla mnie ten nagly "boom" zarejestrowany w ostatnich dwoch dekadach to juz objaw chorobowy.

Gość

ops!
Wlasnie w leb dostalem od mojej studentki! Razz

Gość

i slusznie BL. a z tymi dziecmi to juz przegiales, za 7 lat zaczne o nich myslec.

nie zrezygnowalabym z moich studiow, bardzo je lubie i chociaz jest cholernie ciezko to sa dla mnie jakims spelnieniem marzen, z pracy tez nie mam sumienia zrezygnowac, nawet jednej. realizuje sie w nich. chociaz praca na 2 etaty i studia to za duzo to zabardzo nie wiem czego byloby mi najbardziej zal, teraz jest mi mojego zaniedbanego przeze mnie chlopaka. on mnie kiedys za to rzuci, jego cierpliwosc tez ma jakies granice.

Bujany, w dzisiejszych czasach nie ma juz panienek, ktore marza o kurowaniu swoim panom.

Jagus, bardzo dziekuje.

pozdrawiam

Gość

Idealny czas na ciaze to 18-26 lat. Potem im kobieta starsza, tym wieksze ryzyko urodzenia downa Razz

Gość

spoko, jeszcze przynajmniej jakies 4 lat mam czasu.

cos mi sie nie chce dzisiaj pracowac, ale paskudna pogoda.
w ogole to sa za ciezkie tematy na dzisiaj.
milego dnia