POLITYKA 2o

Gość

Paneszu, jak zwykle, odkładam słuchanie tego konkretnego topika na wieczór. Ale już.. brzmi smakowicie.. Ya winkles

Baltazar, sadzę, że Chopin byłby usatysfakcjonowany faktem, że muzyka, która tworzył poprzez uczucia, znajduje tak wielki oddźwięk w emocjach innych wykonawców. I, zapewne, zdumiony jej popularnością. Doszłam do wniosku, że polski słuchacz - szczególnie z okresu PRL-u, kiedy mniej był wokół Nas telewizji, więcej radia, wzrastał w "objęciach" muzyki Chopina. Aż do końca... Ta muzyka, niejako, przesycała eter wokół Nas, chociaż nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy. Dlatego wydaje się tak bliska, znajoma.

Byłam niedawno na koncercie w hali Biblioteki UW. Koncert na dwa fortepiany - klasyczny i jazzowy. Klasyczny - młody pianista, Krzysztof Trzaskowski. Jazzowy - światowej sławy polski kompozytor, pianista jazzowy i producent muzyczny, twórca muzyki filmowej, Leszek Możdżer.
Dwa światy, dwa podejścia do tej samej muzyki. Jak balet klasyczny i nowoczesny. Fortepian klasyczny - muzyka, jak ją stworzył Chopin. Leszek Możdżer - improwizacje na ten sam temat, jak twierdził, budowane na bieżąco.

Spotkałam się w prasie z komentarzem, że te interpretacje muzyki Chopina, to "badziewie, którym zarzuciliśmy cały świat" . Ja się z tym nie zgadzam. Muzyka Chopina jest ciągle żywa, i jako taka, musi ewoluować wraz ze społeczeństwem. Odbiera ja się i wyzwala z siebie poprzez emocje, a przecież nasze emocje są tak różne.

Ten koncert, i następnie film o Chopinie, wyświetlany parę dni później w Audytorium Maximum UW, zakończył cykl koncertów Chopinowskich, organizowanych przez UW.
Pozwolę sobie na wklejenie kilku fotek, dają trochę informacji. To sala, do której z ogrodu na dachu Biblioteki można zaglądać przez okienko:

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Gość

Panesz, toż to całe menu!
A ja, jak zwykle, wybieram - deser.
Lubię ten typ muzyki. Szczególnie, kiedy za oknem mokra śnieżyca, w domu ciepło, i nie trzeba się nigdzie spieszyć. Myśli się od niej robią pogodne, i cokolwiek leniwe...

Gość

Przyjemnie też posłuchać nieśmiertelnego Johanna Straussa:
http://www.youtube.com/watch?v=4M8cIhZ_AFc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=o3upRNN_Bag&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=zcor7KhgerM&NR=1

Gość

Niespodzianka.. :)

I to bardzo sobotnia. Applause

Gość

A ja zacieram ręce, że już wkrótce, już niedługo odbędzie się Noworoczny Koncert Filcharmonii Wiedeńskiej, gdzie nie tylko Strauss`owie zawitają, a na 100 będzie nowa kolejne nowe wykonanie Marszu Rakoczy`ego!

Gość

Przepraszam za kiepską jakość nagrań, ale zarówno muzyka, tekst, a nade wszystko wykonawczyni wynagradzają ten drobny dyskomfort:

http://www.youtube.com/watch?v=I7UliuywsT4
http://www.youtube.com/watch?v=x_0QHng02MM&NR=1
http://www.youtube.com/watch?v=CmY6i1uZQnE&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=X4WWccQjDOc&feature=related

Gość

http://www.youtube.com/watch?v=fcz7klh-qdI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=OVs4CkrHUSc&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=de0H_WqxZIQ&feature=related

- Aż się wierzyć nie chce, że On już od ponad 4 lat nie żyje...

Gość

Ja Go zapamiętałam na zawsze, w okresie studiów, jako bardzo młodego chłopca, z wijącymi się kędziorami, i ta jego twarz przesłania mi do dzisiaj tą, którą dało Mu życie.
Pierwsze piosenki - Mandarynki i Pomarańcze, Nie dokazuj, Serce. Ale myślę, że do Twojego wyboru bardziej będzie pasowała ta, późniejsza:

http://www.youtube.com/watch?v=szCEjS5zQ6g&feature=related

Gość

No i Gershwin oraz jego bynajmniej nie zimowe utwory:
http://www.youtube.com/watch?v=dj_n63vOfMI&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=uF5OLoB1p8E&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=1j6avX7ebkM&feature=related

Gość

Gość

Ale na naszym Forum już i tak Wiosna przeplata się z Zimą... :)
A i Zima za oknem łagodnieje.

Gość

Mógłbym tego słuchać zawsze i zawsze od nowa ulegać tym samym niesamowitym doznaniom.
Jest to dla mnie przykład jak wielkimi stają się rzeczy które opisuje mistrz.
Przecież nawet te niewielkie terytorialnie Węgry namalowane przez Liszta na pięciolinii, wydają się krajem ogromnym tak samo jak np. Rosja.
W tej Rapsodii czuć ogromną przestrzeń...
http://www.youtube.com/watch?v=goeOUTRy2es&feature=related
Nie wiem czemu, ale podobne odczucia mam też słuchając niektórych utworów Edvarda Griega:
http://www.youtube.com/watch?v=iVbq-7o84jU&feature=related
http://www.youtube.com/watch?v=Xxjw6ZsHjNU&feature=related

Gość

Ja słyszę też pomruk potęgi państwa, pola i lasy, i pracujących wieśniaków, dni powszednie i święta, pracę i zabawę.
A przez to wszystko przewija się nuta Państwa, silnego, dumnego.

Ale, że jestem kobietą, więc mogę to też zinterpretować inaczej. Szczególnie pierwszą część. Słyszę poważnego bardzo, "serioznego mężczyznę", zajętego sprawami wagi państwowej, nie nawykłego do żartów i zabaw, który przy kobiecie łagodnieje, i jego donośny, tubalny głos zmienia się w łagodny pomruk, przechodzący chwilami w ciepłe tony.. Czuje sie prawie te pulsujące w nim uczucia.. A potem już tylko przygląda się, z pobłażliwością, jak ona tańczy i śpiewa, radosna i szczęśliwa... Po czym odwraca się, i donośnym głosem wydaje rozkazy.. :)

Piękna Rapsodia. Nieco kontrastu z muzyką Czajkowskiego, jakiej dzisiaj słuchałam, pogodną, lekką.
Słuchając, myślałam o tym topiku.
To prawda, można mieć takie odczucie, że pięknem muzyki człowiek zbliża się do Stwórcy.. A przynajmniej można mieć taka nadzieję.. Ba, trudno uwierzyć, że tak piękne dźwięki tworzą ludzie.

Gość

Nie sposób się z Tobą nie zgodzić.
Niesamowita i zupełnie dla mnie nowa jest Twoja druga interpretacja Rapsodii.
Rzeczywiście bardzo realistyczna, działająca na tej samej zasadzie co wpatrywanie się w obrazek trójwymiarowy, który nagle w jakiejś chwili zaczyna być widoczny "przestrzennie" i zaczynamy się wówczas dziwić jak dotąd mogliśmy tego nie dojrzeć...