POLITYKA 2o

Gość

Zuchwała: >Ludzie mają też skłonność do poszukiwania prawd<
Z tym stwierdzeniem się zgodzę, ta cecha jest korzystna, umożliwia realną ocenę otaczającego świata, a co dalej za tym idzie, postęp i rozwój. Nie zgodzę się natomiast ze stwierdzeniem,że żyjemy w jakimś szczególnym kraju, w jedynym w którym nie można polegać na podawanych nam oficjalnie informacjach. Tak jest na całym świecie, politycy nie są obiektywni, media również. Natomiast co nas różni, to obciążenie psychiczne, jakie wynieśliśmy z minionego okresu, poczucie, że jesteśmy zawsze oszukiwani, manipulowani, że nie jest nam przedstawiana nigdy prawda o zachodzących zdarzeniach i ich przyczynach. Ta obsesja podejrzliwości powinna jednak dotyczyć tylko mojego pokolenia, następne, wychowane już w innych warunkach, powinny być od niej wolne. Nie jest korzystna społecznie, jest przyczyną wielu negatywnych zjawisk, minn. ksenofobii.
Jaga

Gość

Żyjemy, Jago, w szczególnym kraju. Jak najbardziej, że żyjemy. To, co Ty negatywnie nazwałaś „obsesja podejrzliwości”, ja bym nazwała czujnością. Istnieje realna potrzeba zachowywania czujności. Zwykłe wychowanie obywatelskie tego wymaga. Wbrew pragnieniu ludzi o duszy łagodnego baranka, by Polska była oazą spokoju i bezpieczeństwa, świat jest agresywny. W polityce jest taki i działalności handlowo-gospodarczej, a także z zupełnie nieracjonalnych motywów, wynikających z natury pierwotnej człowieka. Agresywność ta jest również skutkiem rozbuchania Zachodu, którego obywatele mają się za nadludzi względem narodów pokomunistycznych. Przejawy tej agresywności nie omijają i nie będą omijać Polski, niestety, ani w sferze polityki, ani na polu działalności handlowo-gospodarczej, ani z motywów tych nieracjonalnych i pozostałych.

W Polsce nie jest tak jak we Francji, Włoszech czy innym kraju Europy, który miał szczęście nie znaleźć się pod okupacją radziecką. W Polsce nawet nie jest tak jak w jakimkolwiek innym pokomunistycznym kraju. Po prostu w Polsce jest całkiem inaczej. Wynika to z tego, że stosunek państw zachodnich do Polski jest szczególny, a jeszcze bardziej szczególny jest stosunek Rosji.

W wyniku polityki międzynarodowej ostatnich siedemnastu lat w naszym kraju nie mogą dojść do głosu ludzie, którzy nie myślą kategoriami propagandy, czyli myślący samodzielnie. Nie mogą dojść do głosu w sensie publicznym. Mocą Okrągłego Stołu utworzono wielki klan polityków, potem w następnych latach odbyła się cicha selekcja w skali całego społeczeństwa. Przykładem tej selekcji było preferowanie młodszych osób, do 35 lat, przy przyjmowaniu do pracy. Tym sposobem doświadczeni, a starsi Polacy, w przeogromnym procencie, zepchnięci zostali na margines życia państwowego. I to jest, Jago, tragedia narodowa, ponieważ pozbawiono Polskę mądrości, doświadczenia i wiedzy osób starszych. Dla usprawiedliwienia tej selekcji rozpropagowano mit, że starsze pokolenie jest zbyt przesiąknięte komuną. Tak do dziś funkcjonuje ten mit w świadomości narodu. Jest to mit – upieram się – a polega na przekoloryzowaniu obrazu rzeczywistego, aż do absurdu i aż do przekłamania.

Polacy nie są stworzeni do życia według reguł narzuconych przez Rosjan, nację o kompletnie innej mentalności. Nie są stworzeni, a zmuszono ich. Pomimo komuny jednak dzień po dniu i w każdej dziedzinie ludzie zachowywali się i postępowali po polsku, a nie po radziecku. Pomimo tak represyjnego ustroju. Oczywiście do pewnego stopnia. Ale w żadnym razie nie można powiedzieć, że poddali się rusyfikacji. Nawet nie można powiedzieć, że poddali się komunizacji. Natomiast można to powiedzieć o Chinach, Korei Północnej czy Rumunii. Zobacz, Jago, jak wyglądał komunizm w Polsce, a jak wyglądał w takich państwach, jak tu wymieniłam. Jest zasadnicza różnica? No, jest. I czyja to zasługa? No przecież nie Związku Radzieckiego, lecz Polaków. Tych dziś odsuniętych na margines. Tych najbardziej potępianych, nie lubianych, a nawet wręcz znienawidzonych. Tych, którzy mieli ogromne doświadczenie w codziennym utrzymywaniu stylu życia po polsku, w najbardziej niekomfortowych i wrogich okolicznościach.

Odbywał się więc ten cichy proces selekcji, a kto by chciał się temu sprzeciwić, miał przeciw sobie propagandę nowej Polski, a jednocześnie Zachodu, agresywnego, który w cichym wyniszczaniu Polski od środka upatrywał interes dla siebie. A teraz skutki tej polityki międzynarodowej widoczne są jaskrawo wyraźnie. Odczuwamy je wszyscy na własnej skórze.

Think

Gość

BOHATERSCY ZDRAJCY!!!!!!

Ludzie odpowiedzialni za zbrodnie i zniewolenie Polski wciąż są wzorem dla młodzieży!!

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

POLSKA W LATACH 95 -2005!!!
Polska jest najbardziej skorumpowanym krajem Unii Europejskiej!!!

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

15 lat III Rzeczypospolitej!!!!

[link widoczny dla zalogowanych]

Gość

Świat jest agresywny, podstawą natury ludzkiej, zwierzęcej jest walka o byt, przejawiająca się w aktach agresji - walki o zdobycz umożliwiającą przetrwanie. Czujność jest niezbędna do przetrwania. Obserwowałam jelenia pasącego się na łące koło stacji benzynowej - raz głowa w trawę, raz do góry i obserwacja otoczenia. Problem jest w zachowaniu proporcji rzeczy, tak aby czujność przyniosła pozytywne efekty. Nawet dla jelenia.Aktualnie w życiu politycznym, za sprawą partii koalicyjnych, przeważa jednak nie czujność a obsesja podejrzliwości. Tak jest w mojej ocenie, chociaż z ich strony określane jest to jako czujność i zabezpieczanie kraju przed możliwymi negatywnymi zdarzeniami.

Nie spychaj, Zuchwała, ludzi na pozycje, gdzie możesz ich spokojnie oceniać i atakować. Dusza łagodnego baranka może mieć niewiele wspólnego z naiwnością i niekoniecznie musi przeszkadzać widzeniu świata takim, jaki jest - polem walki, konkurencji, wpisanej rzeczywiście w pierwotną naturę człowieka. Natomiast zabezpiecza przed szukaniem wrogów wszędzie, nawet tam, gdzie ich nie ma, tworzenia frontów walki ze wszystkich stron, utratą sił przez walkę z majakami nieprzyjaciół.

Gość

Jak widzę, Jago, jesteś obrończynią aktualnego systemu. Ja przeciwnie, jestem tego systemu zagorzałym wrogiem. Nawiązując do Twojej ilustracji myśli na przykładzie pasącego się jelenia, wyobraź sobie sytuację, że tygrys ściga sarnę. Które z nich jest bardziej zdeterminowane? Sarna uciekając ratuje swoje życie, natomiast tygrys co najwyżej może stracić obiad. Które z nich jest więc bardziej zdeterminowane?

Think

Gość

Zuchwała przepraszam że się wtrącam ale tygrys ściga co najwyżej antylopę Shame on you

a to nie to samo. Very Happy

Gość

Ciężko by było ganiać antylopy tygrysowi, chyba że przetransportowałbyś go Afryki. Sarny w przypadku np. tygrysa ussuryjskiego są jak najbardziej w zasięgu...

MlKl · Gość

Niestety, jest to ważne tylko dla jednostkowo pojmowanej sarny. Tygrys jakąś sarnę zjeść na obiad musi, trawą nie posili się.

Praw przyrody, a w tym ludzkiej natury, nie da się zmienić.

Gość

Gościu ale Zuchwala z tego co wiem mówiła o tygrysie Bengalskim nie ussuryjskim

Gość

Zuchwała nie zdefiniowała tygrysa ale nawet bengalski do Afryki by nie dopłynął.

Gość

Do przechodnia na ulicy podchodzi facet z papierosem i zagaduje:
- Przepraszam, ma pan może zapałki?
Gość zaczyna obmacywać kieszenie od marynarki, spodni, sięga wreszcie pod pachy i głośno woła:
- K***a, jaki ja chudy jestem.

Gość

Przychodzi zezowata baba do zezowatego lekarza;
Lekarz: Zaraz, zaraz! Nie wszystkie na raz.
Baba: Ja nie do pana. Ja do tego pod oknem.